Park44

Naam van het grasveld op Plein 1944 dat na een voorbereidingstraject van twee jaar op 21 mei 2005 in gebruik werd genomen.
Het idee om gras te leggen op de stenen van Plein’44 werd gelanceerd in oktober 2002 in de vroegere Zondagkrant-rubriek ‘ZoKanHetOok!’. De naam ‘Park‘44’. sloeg aan en al snel volstond ‘44 als toevoeging bij het begrip om duidelijk te maken dat het iets met Park of Plein‘44 te maken had. Dat Park’44 haar naam wel gevestigd heeft blijkt op internet. De term Park’44 geeft bij zoekmachine Google inmiddels 26.800 verwijzingen.

Door Dr. Laurence J. Peter gesignaleerd principe bij grote organisaties
Het Peter Principle luidt als volgt: een werknemer die zijn werk naar behoren doet, wordt net zolang doorgepromoveerd tot hij terecht komt op een werkplek waar hij niet meer geschikt voor is. Naar verluid heeft iedere organisatie er last van, en de gemeente Nijmegen lijkt daarop geen uitzondering.
Dr. Laurence J. Peter, die het Peter Principle in de jaren zestig voor het eerst omschreef, deed nog meer ontdekkingen. Zo luidt de Peter Corollary: “Na verloop van tijd zal elke functie in een organisatie worden uitgevoerd door werknemers die incompetent zijn.”
Als dat waar is, hoe komt het dan dat er in organisaties zoals gemeenten nog steeds iets gedaan wordt? “Simpel”, aldus Peter. “Alles wat nog wel goed gaat, wordt gedaan door mensen die hun niveau van incompetentie nog niet gehaald hebben.”

Accountmanager van de Dar, verantwoordelijk voor het schoonblijven van de straten op en rond het plein op Kwalitietsnorm A1.
Heeft geprobeerd om het zwerfafvalverwijderen bij de DAR te houden (want ze maakten het plein toch al schoon). Tegen Jac.Splinter is steeds gezegd dat de DAR dit niet wilde.
Op de vraag Wat kost het nu om de DAR het plein te laten vegen en kunnen we dat dan in mindering brengen op de uitgaven van plein 44? werd gereageerd met "dat hebben we nog niet gekwantificeerd" door Fred Aalders. (Park'44 was toen net vier weken een feit.)
Wij vragen ons af of er ooit werkelijk iets in mindering is gebracht omdat het plein nu niet meer helemaal geveegd hoeft te worden.
Wij zijn nog steeds verbaasd over de uitspraak van dhr Peters:" Ik heb, op bonje af, geprobeerd om plein 44 in ons pakket te houden, want we waren bang dat we concurrentie in de stad kregen. Wij wilden met gesloten beurzen het gras gewoon schoonhouden. Dat kost wel iets meer moeite maar dat hadden we er graag voor over."(20 juni 2005)

"Wat gebeurt er met gras als er bijvoorbeeld door een grote groep mensen in een hoek tegen de tent geplast wordt?" vroeg Remy kruytzer aan Cees , de vertegenwoordiger van hofleverancier Barenburg Graszaden. Jac.Splinter zat erbij en bekeek het verbaasde gezicht van Cees...
"Wat is dit?", vroeg hij aan jac.Splinter.
"Dit is in het kader van het onderzoek naar de verschillen tussen kunstgras en echt gras", antwoordde Jac.Splinter.
Remy Kruytzer heeft de vragen verwerkt in zijn 'objectieve' rapport. En dat is vervolgens in de vergadering van tafel geveegd met het argument; "Op Kunstgras ga je niet lekker liggen...."

Plein 1944, of Plein ’44 zoals het in de volksmond meestal genoemd wordt, hebben we te danken aan de Tweede Wereldoorlog. Op de plaats waar na de oorlog het plein is aangelegd, stonden eeuwenlang huizen. Door het bombardement van 22 februari 1944 werden die huizen vernield. Brandstichting door Duitse soldaten, de oorlogshandelingen in september 1944 en granaataanvallen vanuit de Betuwe vernielden wat nog overeind stond.
De wederopbouw van de stad werd meteen na de oorlog voortvarend aangepakt. Een nieuw Centrumplein moest het bruisende wederopbouwhart van de stad worden. Voor de naam van het Centrumplein werd een prijsvraag uitgeschreven. De gemeenteraad koos uit deze namen een aantal geschikte namen.

Waarom heet Plein 1944 niet Centrumplein ?

De bevolking van Nijmegen kon in 1950 vervolgens via een ‘meningspeiling’ haar voorkeur uitspreken. De bevolking van Nijmegen koos in grote meerderheid voor de naam Centrumplein. Een 'jury van deskundigen' koos vervolgens voor een andere naam: Koning Hendrikplein, naar de man die de ‘oudste stad van Nederland’ in het jaar 1230 stadsrechten gaf. De naam ‘Plein 1944’ werd in die verkiezing tweede.
De gemeenteraad van Nijmegen sloeg de uitslag van de meningspeiling en de mening van de jury van deskundigen in de wind en oordeelde dat het lekker toch Plein 1944 moest worden. Niet alleen als verwijzing naar het bombardement van 1944, maar ook als verwijzing naar de bevrijding, die ook in 1944 plaatsvond.
Een bruisend stadshart is Plein 1944 nooit geworden. Het plein was en bleef een stenen, kale bak. Er zijn diverse ingrepen gedaan om van de bijnaam “lelijkste plein van Nederland” af te komen. Het project Park’44 wordt alom gezien als de beste ingreep die er gedaan had kunnen worden.
Op en rond Plein 1944 wordt in 2008 een begin gemaakt met een grootscheepse renovatie. Dan verdwijnt Park’44 en wordt een ‘Plein voor Iedereen’ aangelegd. Architect Sjoerd Soeters mag op Plein 1944 bewijzen dat hij iets neer kan zetten dat aansluit bij de wens van de bewoners van Nijmegen.

Park'44 verdwijnt in 2008 om plaats te maken voor 'Een Plein voor Iedereen'. Dit plein kwam in 2004 als winnaar uit de bus na een volksraadpleging onder de inwoners. De bouwplannen voor 'Een Plein voor Iedereen' komen uit de koker van projectontwikkelaar ING en architect Jos van Eldonk.
In ronkende taal wisten ING en Van Elsdonk de Nijmeegse bevolking warm te maken voor hun plannen. We citeren letterlijk uit de teksten waarmee mensen destijds over de streep werden getrokken:
"'Een Plein voor Iedereen' wordt een gezellig plein. Aan het plein komt een cultuurhistorisch centrum. Het plein krijgt geen hoge gebouwen, het blijft laag. De bioscoop krijgt meer glans en glorie en meer zalen. Het stadshotel, de winkels, de buurtsupermarkt en het cultuurhistorisch centrum maken van het plein een soort huiskamer, waar de hele dag geleefd wordt."
Gezellig, groen en Nijmeegs. Dat is wat het moet worden. Tenminste... Dat zeiden ING en Van Eldonk in 2004 voor zij de meningspeiling onder de Nijmeegse bevolking hadden gewonnen.
Nog geen jaar later, in het voorjaar van 2005, zeggen projectontwikkelaar ING en architect Van Eldonk hele andere dingen. In de Gelderlander van 21 april 2005 melden zij het volgende:
Er is geen kans dat er een binnenstadshotel gebouwd wordt ("onhaalbaar"). De komst van een cultuur-historisch centrum is afgeblazen ("onbetaalbaar"). Nieuwe bioscoopzalen voor Carolus zijn onmogelijk ("te duur"). Ook de belofte dat er geen hoge gebouwen op het plein worden neergezet wordt gebroken: in de nieuwe plannen voor het plein staan opeens drie torens van 35 meter hoog. Die zijn daarmee hoger dan de toren van het stadhuis.
Dat politici niet op hun woord zijn te geloven is bekend. Van projectontwikkelaars weten we het nu ook. Zullen we een nieuwe meningspeiling houden in verband met verkiezingsfraude?

Plein

Er zijn grotere pleinen.
Toch zag ik zelden een leger plein.

De loempia-, friet en snoepkraam staan
ieder voor zicht te wateren in hun hoek.

Zet het plein voller en het wordt leger.
Auto's draaien zich eruit.

Door haastige besluiten in verschrikte momenten
ontstond op een kaalslag een nieuwe vlakte

van vierkante panden en platte daken,
de puien overmand door reclame.

ieder gevelt zijn eigen boodschap; hoe feller
hoe bleker het plein. Het bevat de vergissing

waaruit het ontstond. Ondoenlijk
om naar de aard van pleinen onbezet te zijn.

Marijke Hanegraaf

ook wel Enigheid, was een van de drie smalle paadjes van het Park.
Op de plaats van wat nu de noordzijde van Plein 1944 is, lagen tot 1944 drie gasjes: Pompengasje (Enigheid), Rozenkransgas en Scheidemakersgas
Kadastrale gemeente Nijmegen, Sectie C (1822): Het Pompen Gastje;
Wegenlegger 1859: Pompengasje;
Nijmegen 1900: Eenigheid;
Raadsbesluit d.d. 9 juli 1924: Eenigheid;
Besluit B&W d.d. 18 oktober 1950: intrekking;
Raadsbesluit d.d. 28 februari 1951: intrekking (per 28 februari 1951)
"De gas is genoemd naar een oudtijds aan het einde gelegen begijnhof 'die Eijnichheit' of 'die Eenichheit' (= eenzaamheid). Enicheidtgas (1378). (...)" (Teunissen 1933)
"De datum der stichting van de Eenigheid is onbekend, maar het komt reeds voor als 'het huis der zusters begijnen, genoemd die Eynichheyt,' in een overdacht van St. Vincentsdag 1433, terwijl in 1440 'die beginen in die Enichheit' 2 rh. gl. als compensatie ontvingen, voor het lei- of pannendak, dat zij in plaats van een stroodak op haar huis hadden laten zetten." (Van Schevichaven 1898, deel II, p. 48)

Werkwijze ook wel gang van zaken
Als je een brief stuurt aan de gemeenteraad gaat die eerst naar het college van B en W. Zij schrijven er een antwoord bij en dan kan de raad dat antwoord goed of afkeuren en dan moet er een aangepast antwoord geschreven worden en dan wordt dat weer aan de raad voorgelegd en als de raad dat goedkeurt dan mag het verstuurd worden.
De brief van 9 november 2005 wordt eerst ter zijde gelegd in de terkennisgeving aan te nemen stukken. (daarmee is een antwoord al minstens zes weken vertraagd. Vervolgens komt er een aan alle kanten ontwijkend antwoord, dat wordt in de commissievergadering afgekeurd. Vervolgens wordt de hele vergaderprocedure van de gemeenteraad veranderd (dat zal wel toeval zijn...) waardoor onduidelijk is wanneer het herziene antwoord besproken kan worden en dat herzien antwoord wordt een week voordat de gemeenteraad er haar goedkeuring aan kan verlenen al op eigen houtje(?) door de griffie verstuurd.
"We willen er nou wel eens van af", aldus Ellen Hoenderkamp(?). Wie heeft de griffie toestemming gegeven om de brief te versturen en waarom hebben burgemeester en gemeentesecretaris er officieel al hun handtekening onder gezet?

Project dat men op kleine schaal uitvoert om te zien of het werkt.
"Waarom doen we het eigenlijk niet gewoon?" vroeg Hans Glaudemans aan Jac.Splinter ergens in oktober 2002. Nog diezelfde week ging er bij diverse grasleveranciers de telefoon rinkelen en werd er geinformeerd naar de prijs van 2000 vierkante meter grasrollen.
Hendriks Graszoden uit Wanroy heeft uiteindelijk op vrijdag 6 juni 2004 een 24 pallets met gras op het plein gezet en de verbaasde chauffeur wenste iedereen veel succes en krabde zich nog eens achter de oren over deze vreemde locatie. Nog geen zeven uur uur later, om 14.00 uur was Park'44 een feit. Het team van 12 mensen had ongeveer 1900 grasrollen van 15 kg per stuk uitgerold op de stenen ondergrond.

Foto Lex Hulscher 09.00 uur:

Iemand die leiding geeft aan een bepaald project.
Wat doe je als je wilt dat een project slaagt? Dan stel je een daadkrachtige projectleider aan die als een spin in het web zorgdraagt voor een snelle en vloeiende realisatie van het project.
Wat kun je doen als je wilt dat een project niet slaagt? Dan zijn er tal van mogelijkheden. Een van de mogelijkheden die je dan tot je beschikking hebt, is om met steeds wisselende mensen te werken zodat na een tijdje niemand meer weet wie wat doet, wanneer en waarom.
In twee jaar tijd kende Park'44 vanuit de gemeente Nijmegen maar liefst vier verschillende projectleiders: Henk Berends, Han Bekkers als overgangscoordinator in november 2004, Jan ter Wal en Rein Levendig.