Park44

Park'44 de aandeelhouder wint
gemaakt door Hub Cox, huub Hofs en John Leenaarts. Speelduur: 18 min. Premiere: 30 november 2005.
Met beelden van de voorbereidingen voor Park'44, hisorische opnamen van het bombardement en het geharrewar met de ambtenaren maar vooral de verwoede pogingen van Jac.Splinter om de stenen uit het plein te krijgen en door gras te vervangen.

het geld betreffende
Over de financien is vooral te vermelden dat de calculatoren steeds hogere bedragen op de rol zetten en dat Jac.Splinter verwoedde pogingen heeft ondernomen om het goedkoper te krijgen. Uit het archief worden nu de begrotingen en de cijferlijsten gehaald en bewerkt voor internet. ZSM komen ze op deze site hier te staan.

Een financieringsconstructie zou je kunnen zien als een legale manier van creatief boekhouden.
Door het verwijderen van het zwerfvuil en het grasmaaien over te nemen van de aannemer verdient de stichting Park'44 25.000 Euro op termijn. Dat geld betalen ze aan de gemeente Nijmegen. Die kan daar vervolgens de aannemer mee betalen.
Zowel de gemeentesecretaris als wethouder Depla hebben op 26 april 2005 na de collegevergadering ongeoorloofd intimiderende druk uitgeoefend om deze constructie uit de betaling aan de gemeente te krijgen. "We hebben nog geen 'ja' gezegd" aldus paul Depla aan de telefoon. "Die constructie moet er eerst uit."
Jac.Splinter heeft vervolgens uitgelegd dat hij vooral buiten de deur gehouden is bij de aanbesteding en het samenstellen van een reele begroting en dat het volstrekt tegen alle juruidische regels is dat uitgerekend hij die zorgvuldig samengestelde aanbesteding ineens open zou moeten breken, terwijl hij er eigenlijk formeel niets mee te maken heeft.
"Jac., die constructie moet eruit. Dat kan zo niet", aldus Han Bekkers tien minuten later.
Om half acht 's avonds lag de officiele brief met een NEE op de deurmat van Jac.Splinter. Een dag later zei de gemeenteraad JA tegen Park'44 zie intimidatie, sponsoring, BTW

Vermogen om om te gaan met wisselende inzichten in verwachtingen.
Voorbeeld: Begin 2005 moest er ineens een onderzoek komen naar de mogelijkheid van kunstgras ipv echt gras. Jan ter Wal dwong dit onderzoek af met de woorden "Ik vind het een optie". Iedereen had zich daar maar bij neer te leggen, ondanks dat het nuttelze tijdsverspilling was. Toen Jac.Splinter met het argument "op kunstgras ga je niet gezellig liggen" het onderzoek definitief naar de prullenbak verwees vond Jan ter Wal dat Jac.Splinter een veto had uitgesproken... zie ook salsaband, en gras erover rapport, henk berends.

Gedeeltelijk voorgedrukt document waar naar omstandigheden gegevens op ingevuld kunnen worden.
Voorbeeld: Omdat het erg lastig is om mondelinge afspraken te bewijzen heeft Jac.Splinter het ik heb een leuk gesprek met een ambtenaar gehad en we hebben het volgende afgesproken- formulier bedacht . Daarin staat de volgende tekst Heden(datum invullen)hebben wij*(namen invullen) . . . . . . een leuk gesprek gehad met:(naam / namen invullen) ..over:(reden van gesprek invullenen we hebben het volgende afgesproken: (afspraken invullen, denk er aan dat er een datum en een tijd afgesproken wordt waarop de afspraken uitgevoerd zijn) Het overleg duurde: van( tijd invullen) tot (tijd invullen) handtekening ambtena(a)r(en)** handtekening opsteller en getuigen. Er staan ook spelregels op voor het geval de ambtenaar in kwestie niet wilt meeondertekenen. Zie ook Klachtenformulier. Klik hier voor een formulier

Toegeven dat je iets verkeerds hebt gedaan.
Toegeven dat je ergens de mist mee bent ingegaan, is een van de moeilijkste dingen die er bestaan. De hele gang van zaken rondom Park'44 is daar een goed voorbeeld van. Van het begin van het project tot ver na de realisatie zijn er op alle niveaus binnen de gemeente Nijmegen fouten gemaakt door betrokkenen bij Park'44.
Dat er fouten gemaakt zijn, weet iedereen die zich ook maar even verdiept in Park'44. Zie bijvoorbeeld het rapport van de rekenkamer, waarin de gemeente er flink van langs krijgt. Maar binnen de gemeente is men niet gewend eerlijk toe te geven dat er fouten zijn gemaakt. Als dat al werd toegegeven, dan werd de verantwoordelijkheid daarvoor bij anderen gelegd.
Burgemeester Guusje ter Horst gaf daar een goed voorbeeld van door in een brief aan Stichting Park'44 te verzuchten dat hier sprake was van de wet van behoud van ellende. En tja. Wie kan er nu op tegen een natuurwet...
Onder druk van gemeenteraadsleden die het er niet bij lieten zitten, moesten steeds meer betrokkenen in de loop van 2006 toegeven dat ze hebben geblunderd. We hebben er in het Park'44 dossier enorm naar moeten spitten, maar tussen de diverse notulen troffen wij onderstaande knarsetandend uitgesproken 'mea culpa's aan:

Gemeentesecretaris Bekkers: "Als er een vernield grasveld ligt, dan worden wij er als gemeente op aangesproken. Dat is de reden waarom ambtenaren inderdaad uit veiligheid en zekerheid in eerste instantie tot een zeer omvangrijk en ingewikkeld project zijn gekomen met een veel te hoge kostenraming. Dat is achteraf gecorrigeerd. Ik moet ook zeggen dat op dat punt, ik heb er zelf ook onderzoek naar gedaan, er inderdaad een aantal fouten is gemaakt die niet hadden moeten voorkomen."
(Commissie Algemeen Bestuur Februari 2006)

Wethouder van Hooft: "Wat in de toekomst beter zou moeten, dat inderdaad één van de wethouders zegt: dit is mijn project en daar ga ik mee aan de gang en die stuurt dat. Hier heeft dus, laat ik het zo zeggen, het college te weinig op gestuurd. Dat is een fout die wij ons aan moeten trekken." (Kamerronde mei 2006)

Wethouder Depla: Geen toegegeven fouten kunnen vinden.

Burgemeester Ter Horst: Geen toegegeven fouten kunnen vinden.